Ανοιχτή επιστολή μαθητών εννέα λυκείων της Λευκωσίας στις 28.11.2020 που δημοσιεύτηκε στον καθημερινό τύπο.
Ένα απόσπασμα:
«…η απαγόρευση λειτουργίας των αθλητικών και καλλιτεχνικών απογευματινών ενασχολήσεων οδηγεί τη ζωή των μαθητών σε μια στείρα, άχρωμη ρουτίνα όπου κυρίαρχη θέση έχει το σχολείο, η μελέτη και μόνο. Εν τέλει η ψυχολογία των μαθητών υφίσταται σοβαρότατο πλήγμα αφού οι επιπλέον πολυδιάστατες δραστηριότητες με τις οποίες ασχολούνται, τους προσφέρουν την ευκαιρία να εκτονώνονται, να αναπαύονται και κυριότερα να αποφορτίζονται από το άγχος και την πίεση του σχολείου.
Παράλληλα, οι δραστηριότητες αυτές δίνουν έναν τόνο αισιοδοξίας, μια ελπίδα για ένα ευοίωνο μέλλον χωρίς κρούσματα, τεστ και εμβόλια… Πιο απλά, δεν κολλάμε στο σχολείο και κολλάμε σε όλες τις άλλες μας δραστηριότητες; Ξεκολλάτε!…»
Τα νιάτα του Σώματος Ακριτών ενώνουν τη φωνή τους με αυτή των μαθητών. Δεν διαφωνούμε με τη μεγάλη προσπάθεια να σταματήσουμε τον ιό, αλλά αυτό το σπίτι -σχολείο (ή δουλεια για τους μεγαλύτερους) σχολειο-σπίτι μάλλον δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ αυτά που προκαλεί ο κορωνοϊός στους νέους…
